Geweldige 1ste reis!

Daar ben ik weer! Terug van een geweldige reis!

Donderdag zijn we om 6 uur ´s morgens al vertrokken. Onze tassen hadden we de avond ervoor al ingepakt. ´s Morgens is het een stuk koeler, dus veel fijner om te reizen. We zijn naar de weg gelopen en hebben daar een trotro aangehouden. We moesten eerst naar Kpando (een dorp verder op). Hier is een trotro station, waarvan je naar grotere plaatsen kunt reizen. We hadden snel een trotro. Na 4 uur waren we in de hoofdstad Accra. Vanaf hier moesten we een trotro vinden naar Cape Coast. We zagen een heel ander deel van Accra. Zooo veel mensen, overal kraampjes op elkaar geduwd een grote chaos! Een aardige vrouw die bij ons in de trotro zat, bracht ons naar de volgende trotro (we hebben ondertussen geleerd dat je in een trotro altijd moet laten weten waar je naar toe moet, iedereen begint hier dan over te discussiëren en uiteindelijk zegt een iemand dat we met diegene mee kunnen lopen als we uit de trotro zijn). Zo komen we bij onze volgende trotro! Super vriendelijke mensen heb je daar, maar als je daar dan door al die drukte loopt voel je je toch minder veilig, je ziet ook maar heel af en toe en blanke dus wij worden door iedereen aangekeken.

De vrouw bracht ons naar het volgende trotro station, om naar Cape Coast te reizen. Dit ging allemaal weer vrij vlot. Even snel een broodje gekocht, want iedereen had honger. Snel de trotro in en op naar Cape Coast. Ron half 3 waren we er. We hebben toen een stukje gelopen op weg naar Cape Coast Castle. In dit plaatsje hadden ze overal open riolen. Pfff wat een stank en de kraampjes en mensen zaten er gewoon naast. Heel apart! Iedereen gooit hier trouwens zijn afval ook gewoon op straat of in dat open riool.

Na een kwartier door de hitte te hebben gelopen en weer een liter zweet te hebben verloren:p, vonden we het kasteel. Het was een groot wit kasteel, wat aan de zee lag. We zijn naar binnen gegaan en hebben een rondleiding gevolgd. Echt heel indrukwekkend wat er allemaal verteld werd. Engelse hebben daar 50 jaar lang, mensen uit Ghana vast gehouden en als slaven naar andere landen vervoerd. Mannen en vrouwen werden apart opgesloten. Dit was in de kelders van het kasteel. In een ruimte waar je na mijn inzicht ong. 50 mensen in krijgt, zaten 200 mensen opgesloten. Boven in de muur naar buiten zaten 3 kleine gaten, voor wat licht. Aan de andere kant zat een soort ventilatie gat. Op de grond kon je precies de laag zien van ontlasting, urine enz. die er na al die jaren gevormd was. Echt ziek dat die mensen daarin moesten zitten. Hun eten werd trouwens door dat ventilatie gat gewoon naar beneden gegooid, in de ontlasting.. Ook was er een cel, met de naam; room of no return. Oftewel als je daar in werd gestopt, kwam je er niet meer levend uit. De cel was helemaal donker, geen ramen, geen ventilatie en ze kregen geen eten of drinken.

Alle mannen en vrouwen werden gebrandmerkt. Na 3 maanden werden de mannen (die het overleefd hadden) naar buiten gebracht, om ze per schip te vervoeren. Na 3 maanden bijna geen licht te hebben gezien, werden er veel mannen blind.
Bij de vrouwen die opgesloten werden, was het nog akeliger. De mannen uit Engeland kozen een mooie vrouw uit en verkrachten haar. Er werd regelmatig een vrouw zwanger. Zij werd dan meegenomen om te bevallen. Daarna moest zij weer terug de kelder in en bleef het kind achter. De baby’tjes overleefde het vaak niet.

Als de mannen en vrouwen na 3 maanden uit de kelders gehaald werden, moesten ze via de poort; Door of no return (oftewel, als je hier door gaat kom je nooit meer terug) naar de schepen. Hier werden ze met super veel mensen onderin gepropt. Veel van hen overleefden de reis niet.

Na het bezoeken van dit kasteel zijn we op zoek gegaan naar ons hotel. Dit bleek echt heel dicht bij te liggen. Pal aan het strand!! Heerlijk en super mooi! Allemaal palmbomen en van die rieten parasols of overkappingen. We hebben onze bikini aangetrokken en zijn het strand op gegaan. Het is hier jammer genoeg wel te warm om op het strand te gaan liggen. Daarna hebben we heerlijk een koud drankje gedaan op het terras. Hier hebben we ook gegeten en heel de avond gezeten. Toen we last kregen van de muggen gingen we douche en naar bed. Ik heb nog nooit op zo’n mooie plek gedoucht! De douches waren buiten, de bovenkant was open, we stonden in het donker, onder de sterren met een palmboom boven ons hoofd te douche. Echt heel gaaf was dat! We sliepen in ronden stenen hutjes. Echt zo’n Afrikaanse stijl. Ook dit was heel mooi!

De volgende ochtend waren we al vroeg wakker. We hebben ons aangekleed en zijn naar het strand gegaan. Het blijkt hier heel normaal te zijn dat er varkens over het strand lopen.
Tijdens ons ontbijt ontmoeten we een Nederlandse man. Hij vertelde dat hij hier 9 jaar geleden is komen wonen samen met zijn vrouw. Ze hebben een opvangcentrum voor apen en andere wilde dieren, genaamd: Monkey Forest. Ze leven heel primitief in de jungle. Hij vroeg of wij het leuk vonden om langs te komen voor een rondleiding. Ook zei hij dat we konden blijven slapen. Dit was dan in een tentje op een berg. Hij zou voor eten en drinken zorgen. Ons leek het wel heel erg leuk om zoiets een keer mee te maken, dus dat hadden we afgesproken.
Monkey Forerst ligt 5 minuten van Kakum National Park vandaan, waar we die dag naar toe zouden gaan. We zijn rond 9 uur naar Kakum vertrokken. Dit was maar een half uurtje rijden. Kakum National Park is een jungle met tussen de bomen 333 meter lange touwbruggen. Met op zijn hoogst 40 meter. Echt super mooi!

We gingen in een grote groep onder begeleiding de berg op. De groep bestond uit ons 6 en een school van ong. 60 kinderen. Nou dat werd een ervaring die ik ook nooit meer ga vergeten. We leken de koningin wel. Zo keken die kinderen tegen ons op. Wij moesten van de man die ons rondleiden voorop lopen (blanke zijn daar blijkbaar belangrijker..). De kinderen die naast ons kwamen lopen werden terug gestuurd. Dat vond ik wel heel overdreven, dus heb gezegd dat het geen probleem is! Op en gegeven moment stonden we ergens stil, omdat de begeleider iets ging vertellen. De kinderen wilden allemaal naast mij staan, nou ja eerder tegen mij aan, hahah. De kinderen hier zijn op het begin wat verlegen, maar als je eenmaal met ze praat dan komen ze wel los. En dan is er ook geen stoppen meer aan. We gingen met een aantal kinderen op de foto, toen wilden iedereen met ons op de foto, een kindje gaf mij een hand, toen wilden iedereen een hand en ga zo maar verder. Ze staan ons ook allemaal aan te staren, echt apart is dat. Wat ook erg grappig is, is dat de kinderen hier niet snappen wat die vlekjes op onze armen zijn (moedervlekken:p).

Tijdens het lopen over de touwbruggen heb ik echt genoten van het uitzicht. Echt één grote jungle. Halverwege stond er een meisje op een platvorm te huilen, ze wilde niet meer verder. De leraren kregen haar ook niet mee. Ik heb toen gevraagd, of ze met mij wilde. Dit wilde ze wel (geweldige ik:p) Heel langzaam zijn we over de touwbruggen verder gegaan, ze werd steeds rustiger en ik had gezegd dat ze is rond moest kijken naar het mooie uitzicht. Toen kwam er toch weer een glimlachje op haar gezicht! Aan het einde was ze super blij en dankbaar! Ik ook blij (met een blauw geknepen arm:p) Weer wilde iedereen met mij op de foto en bedankte mij. Blijft raar hoe hun tegen ons opkijken!

Hierna hebben we nog wat zitten drinken. Je moet hier echt veel drinken, het is zo warm hier. Daarna zijn we naar de straat gelopen, opzoek naar een trotro richting Monkey Forest. Oja, wat hier ook heel apart is. De mensen hier snappen niet waarom wij met een trotro gaan. Taxi’s zijn hier veel duurder, dus voor de rijken, dus voor ons als blanken.. En dat wij dan als rijken in zo’n over vollen heten trotro gaan zitten, snappen ze niet.

Er kwam snel een trotro, dus wij op weg naar Monkey Forest. Bij aankomst, stond er een Ghanese jongen bij de poort. Hij vroeg of wij die Nederlanders waren die met Dennis (de eigenaar) af hadden Bij binnenkomst werden we super vriendelijk onthaald. Wel moesten we goed oppassen. We mochten niet over de witte streep die er stond, komen. Oen (een aap) zat aan een touw en kon tot de witte streep komen. Hij was nogal speels en wilde daarom wel eens bijten. We mochten allemaal een stoel pakken, we moesten net doe of het een camping was zei hij. Zijn vrouw was ook heel vriendelijk. Ze hadden sinds pas weer een baby aapje. Super schattig. Deze zat ook buiten aan een riempje. We konden hem gewoon aaien. Van een jongen die daar vaak kwam en ook ergens stage liep in Ghana, kregen we een rondleiding. Ze hadden van alles, verschillende apen, krokodillen, schildpadden, een soort miereneter, een aantal katachtige enz. Onze rondleiding eindigde bij de plek waar wij die avond zouden gaan slapen. En WOOOOW dat was zoo gaaf! Uitzicht over heel de jungle! Zoo mooi! En daar mochten wij dan slapen!

Annette (de vrouw) had gevraagd of we friet wilde. Natuurlijk wilde we dat wel! Na de rondleiding hebben we heerlijke friet gegeten. Echt aardige mensen, heel gastvriendelijk en druk voor ons in de weer! ’s Avonds hebben we nog een tijd zitten kletsen en zijn toen de berg opgegaan. De jongen die ons de rondleiding had gegeven bleef ook slapen. Hij en Niek hebben samen een kampvuur gemaakt. Hier hebben we ook nog een hele tijd zitten kletsen en zijn toen de tentjes ingekropen. Eerst heel de tent geïnspecteerd op beestjes, want insecten (mijn lievelingsdieren…) zitten hier heel veel! We lagen op een deken en verder niks. Lekker primitief, maar ik heb wel goed geslapen!

’s Morgens wakker worden, je tent uitkomen en dan zo’n uitzicht hebben is echt super! Er werd weer goed voor ons gezorgd, een heerlijk ontbijtje! Hierna zijn we snel gegaan want we moesten nog helemaal terug reizen naar ons huisje in Anfoega. Weer een ervaring rijker, iets wat je misschien niet snel weer doet, maar wel iets wat je nooit meer vergeet!

De terug reis ging iets minder soepel. In het weekend was het nogal druk met reizen. We hebben vaak over moeten stappen. In Accra moesten we ook nog boodschappen doen en dat was een hoop gedoe met reizen. Ik ben toen bestolen toen ik net een trotro uitstapten. Die trotro’s zijn nogal krap, dus je houd je tas in je hand en stap dan uit. Ik wilde mijn tas meteen op mijn buik hangen maar allemaal mensen kwamen op ons af om te vragen waar we naar toe moeten. Mijn tas had ik nog maar om een arm kunnen doen. Toen we door wilde lopen en ik mijn tas naar voren haalden, zag ik dat deze open was.. Mijn nieuwe camera was weg! Behoorlijk zuur was dat. Morgen ga ik aangiften doen, in de hoop dat ik iets terug krijg van de verzekering. Behalve dit was onze 1ste reis echt super super gaaf! We willen nog veel meer gaan zien!

Vandaag hebben we onze eerste dag in het ziekenhuis gehad. Maar hier vertel ik jullie morgen over!

Collega’s van Odendael: super leuk dat jullie dat samen met oma doen!! Dankje!
Iedereen super bedankt voor alle reacties en super leuk dat jullie mij volgen!

Xx Liefs Ilse