Deel 3 van mijn geweldige rondreis

Hoi hoi allemaal,

Daar ben ik weer. Dit wordt het laatste deel van mijn rondreis door Ghana.

Woensdag 9 mei zijn we met de trotro naar Kumasi gereisd. Het was daar behoorlijk druk en midden tussen de auto´s stopt onze trotro om ons eruit te laten en stappen we midden op straat in een taxi. Allemaal auto´s toeteren en wij zo snel mogelijk onze grote backpacks overgedragen van de trotro naar de taxi. In het hotel kregen we een 4 persoonskamer, gezellig!! We wilden eigenlijk naar een paleis gaan, maar deze bleek dicht te zijn. We zijn toen door de straten langs allemaal kraampjes en winkeltjes gewandeld. Er worden hier trouwens heeeeeeeeeel veeel 2de hands schoenen verkocht. Echt grappig om te zien. Zit er een man langs de weg heel hard een schoen schoon te boenen. Deze beland op de hoop en dan moet je 2 de zelfde bij elkaar gaan zoeken. Ook stapelen ze hier in Ghana alles! Bij elk kraampje wordt er gestapeld. Drinken, fruit, groente, vis, brood, pakken, eieren echt alles. Heel grappig om te zien. In Kumasi is trouwens het maflodder schort ook erg in. Heel veel vrouwen lopen met zo´n schort rond. We zaten op de heen weg in het zelfde hotel als nu en je kunt er heerlijk eten. Dus dat hebben we die avond ook gedaan.

Donderdag gingen we naar Kokrobite. Dit is een rastadorp aan het strand. Op een half uurtje rijden vanaf Accra. Hier verbleven we onze laatste 2 nachten. Op de terug weg hadden we een pot chocoladepasta gevonden. Hier hebben we een brood bij gekocht en deze hebben we lekker op zijn Ghanees opgegeten. Dit wil zeggen; je scheurt een stuk van het brood af, haalt dit door de pasta en eet het lekker op. We passen ons goed aan:p. Ik heb het hier ook al heel vaak meegemaakt dat iemand aan je vraagt of je al getrouwd bent en kinderen hebt. Als je dan nee zegt en als reden dat je nog jong bent, vragen ze hoe oud ik dan ben. 20.. Ooh als je nog langer wacht dan willen ze je niet meer, dan ben je te oud. Hahah dat is toch niet te hopen:p. Niet gek dat hier zo’n armoede is als alle meiden zo jong al kinderen krijgen.. Maar dat krijg je ze niet aan hun verstand gepraat. Tijdens het reizen zie je hier heel vaak mensen die achter in een truck of vraagt wagen zitten of liggen. Gewoon boven op of tussen de spullen. Sommige liggen daar zelfs te slapen, ja het kan hier allemaal. Gekantelde vrachtwagens zie je hier ook heel vaak langs de weg liggen. Deze blijven ook echt lang liggen. (Op de weg naar Kpando ligt er nu ook al een 5 weken..).

Eenmaal in Accra moesten we een trotro naar Kokrobite vinden. We waren de trotro nog niet uit of er stond al iemand te roepen waar we naar toe moesten. Wij dus zeggen dat we naar Kokrobite moesten. Hij bracht ons naar de goede trotro (dit is heel normaal, wordt altijd en overal gedaan). De man was helemaal niet vriendelijk. Ik liep achter hem en hij zei heel de tijd dat we door moesten lopen en dat ik tegen de rest moest zeggen dat ze door moesten lopen. Ik gezegd dat we met zware tassen lopen, dus niet zo hard kunnen lopen en dat we geen haast hebben. Hij bleef super opdringerig en toen we bij de trotro’s waren zei hij ook echt heel commanderend dat we in moesten stappen. Wij wilden eerst aan de chauffeur vragen waar hij naar toe ging en hoeveel het ging kosten (voor de reis een prijs afspreken is het slimste om niet opgelicht te worden). Wij dus zelf gevraagd en ingestapt. De man die ons naar de trotro’s had gebracht wilde geld van ons, omdat hij ons geholpen had. Ik zei dat hij dat niet kreeg, dit wordt nooit gedaan. Een man in de trotro zei ook dat ik hem niets moest geven. De man werd steeds bozer en kwam naar mijn kant (ik zat aan de raamkant) gelopen. Hij begon steeds meer te dreigen. Hij schreeuwde dat hij mij kapot zou slaan, mij tegen mijn hoofd zou slaan en haalde uit met zijn vuist. Het was behoorlijk eng, want de trotro zat al bijna vol dus ik kon geen kant op. De man die zei dat ik niet moest betalen, probeerde de man te sussen en ook een paar mensen buiten de trotro. Het was echt akelig en ik voelde me echt bedreigd. Toen we aan wilde rijden liep hij ook nog naar Carlijn toe, die zat 2 stoelen achter mij en dreigde haar ook nog te slaan en haalde ook met zijn vuist uit. Gelukkig zijn we toen snel aangereden. We hadden nog nooit zo’n gemene Ghanees ontmoet! Heel de rit naar Kokrobite waren we behoorlijk ontdaan.

Gelukkig maakte de aankomst op Kokrobite alles goed. Wat een heerlijk sfeertje daar. Heerlijk aan het strand, een mooie bar, een mooie plek om te eten, leuke plekjes om iets te drinken, mooie huisjes en vrolijke mensen. We hebben lekker gegeten en voor het eerst weer een heeeeeeeeeeeeerlijk nagerecht gehad. Bijna nergens hebben ze echt nagerechten, maar daar hadden ze keuze uit ijs, brownies, muffins en appeltaart hmmmm. Wat wel heel jammer was, was dat het blijkbaar het festivalseizoen was. Dit betekende dat ze een maand lang geen muziek.. Echt bale, want Kokrobite staat juist bekend om de muziek. Maar niet getreurd, wij kunnen ook wel een gezellige avond aan de bar hebben. En dat hadden we! Haha. We hebben het zelfs voor elkaar gekregen dat ze de muziek zachtjes aan werd gezet (als de chief dit hoort komt hij boos naar het dorp..).

De volgende dag waren we al vroeg wakken. We zijn op het strand gaan liggen, maar het was zooo warm dat je gewoon weg dreef.. We zijn toen in een van de gezellige zitjes gaan zitten. Rond het middageten ging het regenen. Wij zaten droog dus hebben er niet zoveel last van gehad (even niet zo warm en zo zweten is ook wel fijn). ’s Avonds was er eerst een bbq, lekker! Daarna natuurlijk weer een lekker nagerecht:p haha. Deze avond was het een stuk drukker. We hebben echt een super leuke avond gehad. Een hoop nieuwe mensen leren kennen, gedronken, gekletst en gedanst. Het was echt super leuk op Kokrobite. We hadden afgesproken om er een keer met zijn alle heen te gaan, maar ik vind het helemaal niet erg om nog een keer terug te gaan. We hebben besloten om dit in ons laatste weekend te doen. Er mag dan weer muziek gemaakt worden en dan hebben we nog iets leuks tegoed voor het laatste weekend.

Zaterdag zijn we met de trotro weer terug gereisd naar het mooie Anfoega. Jeetje wat is de vakantie snel gegaan! Ik heb er zooooooo erg van genoten. Het was echt geweldig! Op weg naar Anfoega voelde het echt weer als ‘thuis’ komen. We wonen echt in een super mooie omgeving, hele mooie natuur. Ik heb me zelf er ook op betrapt dat ik niet meer zeg we gaan naar ‘ons huisje’ maar ‘naar huis’. Ik ben echt ingeburgerd en voel me gelukkig ook goed thuis hier.

We kwamen rond 3 uur ’s middags thuis. De tassen hebben we meteen uitgepakt en de eerste wasje hebben we ook gedaan. Het was heel leuk om Lieke en Niek weer te zien en bij te kletsen over al onze ervaringen tijdens de reis. Zondag hebben we nog meer was gedaan, onze mails en berichtjes bijgewerkt en zijn we begonnen met het typen van onze reisverslagen. ’s Avonds heb ik trouwens ook nog voor kapster gespeeld. Carlijn haar pony had ze lang voor Ghana aan laten groeien, maar die wilde ze eigenlijk weer een. Dus heb ik even een huis tuin en keukenschaar gepakt en ben ik gaan knippen. En… ik mag nog trots zijn ook, het is gelukt en het zag er nog best goed uit. Ja je verzint van alles als je hier zit. De kappers hier kennen het haar van ons niet, dus dan maar creatief zijn!

Morgen gaan we weer een weekendje weg naar Accra. Daarna vertel ik jullie over mijn eerste 2 weken op de OPD en de weekenden.

Veel liefs Ilse